تأثیر اتانول بر برخی صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی میوه توت‌فرنگی رقم کاماروسا طی دوره نگهداری در انبار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته کارشناسی‌ارشد، گروه علوم باغبانی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران.

2 استادیار، گروه علوم باغبانی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران.

3 دانشیار، گروه علوم باغبانی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران.

10.30466/rip.2021.121132

چکیده

توت­فرنگی یکی از میوه­های با ارزش و دارای خواص آنتی­اکسیدان بوده که به دلیل نرمی بافت آن، آسیب­پذیر و مستعد لهیدگی است. در این تحقیق واکنش­های بیوشیمیایی فیزیولوژیکی میوه توت­فرنگی رقم کاماروسا  با کاربرد غلظت­های مختلف اتانول در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل غلظت­های مختلف اتانول (20 و 40 درصد) به همراه شاهد (آب مقطر) و زمان­های مختلف نمونه­برداری طی نگهداری پس از برداشت (7، 14 و 21 روز) بود. میوه­ها در ظروف یکبار مصرف استریل شده در سردخانه آمونیاکی با شرایط دمایی 5/0±2 درجه سانتی‌گراد و میزان رطوبت 95-90 درصد در طول پژوهش نگهداری شدند. نتایج نشان داد که با طولانی­ شدن دوره نگهداری، تیمار اتانول باعث جلوگیری از کاهش ظرفیت آنتی­اکسیدانی و فعالیت آنزیم آنتی­اکسیدانی کاتالاز در میوه شد. بر همین اساس بیشترین ظرفیت آنتی اکسیدانی و فعالیت آنزیم کاتالاز در غلظت 40 درصد اتانول به­دست آمد. بیوسنتز اتیلن در میوه­های تیمار شده با اتانول در مقایسه با شاهد به طور معنی­داری طی زمان تحت تأثیر قرار گرفت. به­طوری­که 21 روز پس از انبارداری، کمترین میزان اتیلن به مقدار 257 نانولیتر بر کیلوگرم در ساعت در تیمار اتانول 40 درصد تولید گردید. هم­چنین بیشترین استحکام و اسیدیته قابل تیتراسیون میوه به ترتیب به مقدار 04/2 کیلوگرم بر سانتی­مترمربع و 65/1 میلی­گرم در صد گرم وزن تر میوه در تیمار اتانول 40 درصد مشاهده گردید. پس از 21 روز نگهداری، بیشترین میزان ویتامین ث میوه (42 میلی­گرم در صد گرم) در تیمار 40 درصد اتانول وجود داشت. بر اساس نتایج این آزمایش اتانول در غلظت 40 درصد موجب بهبود ویژگی­های پس از برداشت میوه­ توت­فرنگی شد.

کلیدواژه‌ها