ارزیابی کیفیت مورفو-فیزیولوژی برخی ژنوتیپ‌های پرتقال تو‌سرخ طی رسیدن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه تخصصی علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن، ایران،

2 استادیار گروه تخصصی علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن، ایران.

3 دانشیار پژوهشکده مرکبات و میوه‌های نیمه‌گرمسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رامسر، ایران.

10.30466/rip.2023.54666.1275

چکیده

با توجه به ارزش غذایی و جذابیت بالا، کشت و تولید میوه پرتقال توسرخ در سال‌های اخیر افزایش چشمگیری در سطح جهان داشته است. با توجه به ماهیت مرکبات و ایجاد دورگ‌ها و ژنوتیپ‌های طبیعی و مصنوعی، شناسایی و گزینش ژنوتیپ‌های برتر از اهمیت ویژه‌‌ای برخوردار است. بنابراین، پژوهش حاضر به منظور ارزیابی مورفو-فیزیولوژی میوه برخی از ژنوتیپ‌های پرتقال خونی طی مراحل مختلف رسیدگی در سال 1399 انجام شد. در این آزمایش 6 ژنوتیپ پرتقال توسرخ و دو رقم تجاری سانگین و گروس‌سانگین، در چهار زمان به فواصل 30 روز (از 20 آبان تا 20 بهمن) برداشت شده و از نظر برخی صفات مورفو-فیزیولوژی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد با تأخیر در زمان برداشت، وزن، طول، قطر و ضخامت، حجم، میزان عصاره، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA) و شاخصه‌های L* و hue رنگ پوست میوه به طور معنی داری کاهش یافت. هم‌چنین مشخص شد که ضخامت پوست، میزان مواد جامد محلول کل، نسبت TSS/TA و شاخصه‌های chroma و a* رنگ پوست میوه با تأخیر در برداشت افزایش معنی داری را نشان داد. در بین ژنوتیپ‌های مورد بررسی، ژنوتیپ‌های G2 و G3 از لحاظ اندازه، رنگ میوه و هم‌چنین خوش طعمی (TA کم‌تر و نسبت TSS/TS بالاتر) نسبت به سایر ژنوتیپ‌ها دارای برتری نسبی بودند. بنابراین، ژنوتیپ‌های پرتقال G2 و G3 با برداشت زود هنگام (20 آبان)، می توانند برای کشت و تولید میوه با کیفیت و توسرخ مورد توجه قرار گیرند. 

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار